Menu Close

Τι είναι η συγγενής καρδιοπάθεια

«Συγγενής» σημαίνει κάτι που «υπάρχει στη γέννηση». Η συγγενής καρδιοπάθεια (ΣΚ) είναι μια ανωμαλία στην κατασκευή της καρδιάς, που αναπτύσσεται στη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Η συχνότητα των ΣΚ ανέρχεται σε ποσοστό 0,8-1,2% των παιδιών που γεννιούνται ζωντανά. Δηλ. περίπου 1 στα 100 ζωντανά μωρά γεννιούνται με συγγενή καρδιοπάθεια. Στην Ελλάδα, με περίπου 100.000 γεννήσεις κάθε χρόνο, περιμένουμε αναλογικά περί τα 1000 παιδιά με κάποια δομική ανωμαλία της καρδιάς.

Υπάρχουν πολλοί τύποι ΣΚ, που κυμαίνονται από απλές έως πολύπλοκες. Οι περισσότερες ΣΚ αναγνωρίζονται και αντιμετωπίζονται νωρίς στη βρεφική ηλικία.

Ποια είναι τα συμπτώματα των ΣΚ

Τα συμπτώματα σε βρέφη και παιδιά περιλαμβάνουν τα ακόλουθα :

  • κυάνωση (μπλέ χρώμα στα χείλη, τα νύχια και το δέρμα)
  • αυξημένη συχνότητα αναπνοών (ταχύπνοια) έως και αναπνευστική δυσχέρεια
  • δυσκολία στην πρόσληψη τροφής
  • μη ικανοποιητική πρόσληψη  βάρους
  • επαναλαμβανόμενες λοιμώξεις των πνευμόνων
  • μειωμένη ανοχή στην άσκηση-κόπωση ή στο παιχνίδι σε σύγκριση με άλλα παιδιά
  • συγκοπή ή σχεδόν συγκοπή

Οι συχνότερες μορφές ΣΚ

Ο παιδοκαρδιολόγος σας μπορεί να διαγνώσει εάν το παιδί σας έχει μία μορφή ΣΚ, που πρέπει να χειρουργηθεί. Αν συμβαίνει αυτό, τότε σίγουρα θα θέλετε να κατανοήσετε τη φύση του προβλήματος, την προτεινόμενη εγχείρηση ή, σε μερικές περιπτώσεις, την επεμβατική θεραπεία με μπαλόνι ή μικροσυσκευές και τα αποτελέσματά τους.

Σκοπός της χειρουργικής επέμβασης είναι να διορθωθεί το πρόβλημα όσο καλύτερα και αποτελεσματικότερα γίνεται, επαναφέροντας την κυκλοφορία του αίματος στην φυσιολογική της μορφή και ρυθμό. Σε μερικές περιπτώσεις είναι απαραίτητες περισσότερες από μία χειρουργικές επεμβάσεις για να πετύχει κανείς το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Με την επέμβαση το ελαττωματικό τμήμα της καρδιάς ή των αγγείων μπορεί να διορθωθεί με πολλούς τρόπους. Μερικά προβλήματα δεν διορθώνονται άμεσα (ορισμένα δεν διορθώνονται ποτέ πλήρως), αλλά μπορούν να βοηθηθούν με ορισμένες επεμβάσεις, που “κερδίζουν χρόνο”.

Σε γενικές γραμμές πρέπει να γίνουν κατανοητά τα ακόλουθα:

  • Μία καρδιά είναι φυσιολογική όταν έχει δύο (2) κόλπους, δύο (2) κοιλίες και τέσσερις (4) σωστά λειτουργούσες βαλβίδες, όπως επίσης και δύο (2) φυσιολογικά μεγάλα αγγεία, που βγαίνουν από την καρδιά, την αορτή και την πνευμονική.
  • Η καρδιά μπορεί να έχει μία “τρύπα” και τότε ο γιατρός θα μιλήσει για κάποιο “έλλειμμα” ή “επικοινωνία”.
  • Μία βαλβίδα ή ένα αγγείο μπορεί να είναι στενά, τότε ο γιατρός θα πει ότι υπάρχει “στένωση” ή “απόφραξη” σε κάποιο συγκεκριμένο σημείο και μείωση της ροής του αίματος.
  • Μία βαλβίδα, όμως, μπορεί να μην κλείνει καλά, τότε θα χρησιμοποιηθεί ο όρος “ανεπάρκεια βαλβίδας”.
  • Εκτός από τα παραπάνω, υπάρχουν και άλλες επικοινωνίες (συνδέσεις μεταξύ αγγείων) έξω από την καρδιά.
  • Υπάρχουν περιπτώσεις που μια κοιλότητα ή ένα τμήμα της καρδιάς δεν έχει αναπτυχθεί φυσιολογικά. Στην περίπτωση αυτή χρησιμοποιούμε τον όρο “υποπλασία”.
  • Τέλος, πρέπει να αναφέρουμε σπανιότερες περιπτώσεις, όπου τα αγγεία δεν εκφύονται σωστά ή η καρδιά βρίσκεται δεξιά στον θώρακα.